Ik zocht naar een manier om de inmiddels meer dan 100 (trouwe) volgers en deelnemers aan 'Monsters slapen nooit'-projecten tegelijk te benaderen. E-mail, WhatsApp, Instagram, Facebook, LinkedIn, DeviantArt, Reddit, Flickr, Dribbble en soms Pinterest of Twitter: ik spreek iedereen overal. En dat is best onhandig, want zelfs een klein nieuwtje delen wordt op die manier al snel een tijdrovend klusje...
Dikke laag stof
De laatste mailing verstuurde ik op 18 oktober, 2016. Dus dat is nog voordat monstersslapennooit.nl het levenslicht zag en ik druk bezig was met het schrijven en rondkrijgen van 'Animaaltjes'. Het lijkt alweer 10, 20 jaar geleden.
Vandaag blaas ik daarom de dikke laag stof van de 'Monsters slapen nooit'-nieuwsbrief af. Genoeg reden op zich om sowieso eens te kijken of niet iedereen op de lijst zich massaal uit gaat schrijven en een goed excuus om nieuwe waren, zoals Nadar #3 en 'De slapende waterdraak' aan de man te krijgen.
Voor het gemak zal ik alle nieuwsbrieven ook op de website zetten, zoals nu. Maar als je er nooit één wil missen, schrijf je dan vooral in via het contactformulier. Geen idee hoe vaak ik er de komende maanden en jaren naar terug ga grijpen, maar hoogstens een paar keer per jaar. Echt waar.
Nadar #3: de meerkoetspéciàl
Het was 10 februari 2020 toen het idee voor Nadar #3 ontstond. Ik was al de eerste stappen voor Nadar #2 aan het zetten, maar ontving die dag een spontane mail van Linda Baars die mijn plannen geheel in de war zou schoppen.
Naar aanleiding van een website-artikel dat ik had geschreven, stuurde zij mij – "Voor jou... zomaar" – een meerkoetengedichtje dat ze jaren geleden had geschreven. Een mailwisseling volgde, twee andere meerkoetengedichtjes kwamen nog boven tafel en ineens stond het voor mij geheel buiten kijf: ik moest en zou een Nadar-meerkoetenboekje maken.
Door Corona, het leven, en het zoeken en vinden van deelnemers, duurde het bijna een jaar voordat Nadar #3 af was. Maar het resultaat mag er zijn: 138 pagina's vol meerkoet voor €8,88!
Mét medewerking van Linda Baars, Esther van de Visch, Sandra Huizer, Yvon Zimmer, Barthel Brussee, Cynthia van der Hoogte, Tobias Asser, Marieke de Beurs, Szofi Erdelyi, Wil Melker e.v.a.
100% van de opbrengst wordt gebruikt om stichting De Schoolschrijver te steunen en bestaande of nieuwe uitgaven te financieren.
De slapende waterdraak
Het was mijn enige LinkedIn-'Monsters slapen nooit'-socialmediapost ooit, die mijn wegen totaal toevallig met die van illustrator Dannes Wegman deden kruisen.
Tijdens een kennismakingsavondje in de lokale, Naardense Irish Pub, vertelde ik hem dat ik een driekwart boekje had geschreven over een draak die eigenlijk altijd slaapt. Een fantasiemonster dat ontstaan was tijdens enkele 'op avontuur'-wandelingen met mijn zoontje, die toen een jaar of 3 was.
Het bleek de voedingsbodem voor een mooie samenwerking, waarbij een originele vertelvorm en een uniek verhaal van kleurige, bijzonder stijlvolle illustraties werden voorzien.
Vanaf ons eerste contact op 7 feb. 2019, kostte het ons uiteindelijk 21 maanden om het kinderboekje af te krijgen. Maar o wat zijn we tevreden met onze noeste arbeid en doorzettingsvermogen!
100% van de opbrengst wordt gebruikt om stichting Tussenspel te steunen en bestaande of nieuwe uitgaven te financieren.
Afsluitend digitaal geklets besluit
Dit was één grote test allemaal. Zo heet het artikel dat ik hierboven al even noemde.
De boodschap die daarvan uitging, is voor mij nu relevanter dan ooit: een goede balans tussen 'rustig blijven ademen', mijn werk, mijn gezin en alle 'Monsters slapen nooit'-plannen houden, vraagt om het maken van keuzes.
Keuzes over waar ik mijn tijd aan besteed, wat ik voorrang geef in mijn bescheiden leventje, hoe vaak ik online in de lucht kom en ook zeker welke communicatiekanalen ik daarvoor inzet.
Op dit moment ontwaak ik weer eens uit een soort lange online winterslaap en... ik haat het. Ik word er te onrustig van, want het knaagt al maandenlang aan me dat ook mijn een-na-laatste post op Facebook en Instagram alweer van 12 mei 2020 dateert.
De socialmedia-scheidslijn tussen 'net genoeg doen om op te vallen' en 'te veel tijd eraan kwijt zijn' blijkt keer op keer... vervelend eng. En moest het niet vooral ook leuk blijven?
Mooie dingen maken kost nou eenmaal veel tijd en toewijding. Al het andere is eigenlijk ruis, gaat me tegenstaan, zorgt ervoor dat ik me schuldig ga voelen over alles dat ik níet doe en verlamt me uiteindelijk veel meer dan me lief is of goed voor me is.
Keuzes maken dus
- Om meerdere redenen zeg ik daarom vaarwel tegen Facebook.
- Kiezen doe ik voor het meer toegankelijke, vriendelijkere "Insta".
- Daar zal ik nul tot maximaal vier keer per maand iets posten.
- Ik blijf weg bij alle andere socialmedia-kanalen.
- Eens in de zoveel tijd zal ik een nieuwsmailtje versturen.
- Ik ga kijken of Etsy misschien iets voor 'Monsters slapen nooit' is.
En dat moet het maar gewoon zijn, want: 'Monsters slapen nooit' is het unieke, piepkleine uitgeverijtje uit Naarden dat... alleen maar geld kost en heel weinig verkoopt. Maar ach, eigenlijk kan ik daar alleen maar bij glimlachen.
Het zij zo. Er zit voor mij niet minder wekelijkse liefde in en de energie die het geeft, wordt op geen enkele manier bepaald door het succes ervan. Dat is me ook zonder een nieuwsbrief de afgelopen drie, vier jaar steeds duidelijker geworden.
Nadar #2, een kinderboek over een maanprinses, een soort vervolg op 'De slapende waterdraak', een fotoboek, een boek met goede bedoelingen én een zelfbedacht kaartspel zullen er uiteindelijk allemaal komen.
Alleen nog behoorlijk wat geduld a.j.b. en fijn als je 'Monsters slapen nooit' blijft volgen! :)
